Με το ν. 4014/2011 (Α΄ 209) επιχειρείται η απλοποίηση της διαδικασίας έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργων και δραστηριοτήτων, με την τροποποίηση των προηγούμενων νόμων 1650/1986 και 3010/2002. Προβλέπεται η απλοποίηση των χρονοβόρων γραφειοκρατικών διαδικασιών και ο εξορθολογισμός της διαδικασίας χωρίς ουσιαστικές και μεγάλες εκπτώσεις στο κομμάτι της περιβαλλοντικής προστασίας. Αυτό γίνεται με την εισαγωγή διαδικασιών που εξασφαλίζουν καλύτερη ποιότητα περιβαλλοντικών όρων και μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου, μείωση διοικητικού φόρτου, εξάλειψη διπλών αδειοδοτήσεων, καθώς και  βελτίωση της ποιότητας των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

Βασική καινοτομία του νέου νόμου αποτελεί η κατάργηση της υποκατηγορίας έργων και δραστηριοτήτων Β3, όπου μέχρι σήμερα απαιτείτο προμελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για να γίνει στη συνέχεια πράξη υπαγωγής του έργου σε κατηγορία Α2 ή Β4. Τα έργα κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες Α και Β, ανάλογα με τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον. Καταργείται, επίσης, η προμελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία πλέον καθίσταται προαιρετική στα πρότυπα του ν. 3851/2010 για τις ΑΠΕ, προκειμένου ο ενδιαφερόμενος, εφόσον το επιθυμεί, να αποφύγει το υψηλό κόστος σύνταξης της ΜΠΕ με αβέβαια αποτελέσματα. Η προαιρετική προμελέτη ονομάζεται Προκαταρτικός Προσδιορισμός Περιβαλλοντικών Απαιτήσεων (ΠΠΠΑ).

Καταργούνται, τέλος, όλες οι συνυπογραφές των συναρμόδιων με τον ΥΠΕΚ Α Υπουργών, προκειμένου να αποφεύγονται σημαντικές καθυστερήσεις στα σημαντικά έργα της κατηγορίας Α1. Τα έργα και οι δραστηριότητες της κατηγορίας Α2 αδειοδοτούνται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, ενώ τα έργα της κατηγορίας Β απαλλάσσονται από την υποχρέωση υποβολής ΜΠΕ και λαμβάνουν πλέον πρότυπους περιβαλλοντικούς όρους (ΠΠΔ), οι οποίοι χορηγούνται αυτόματα από την αρμόδια υπηρεσία που χορηγεί την άδεια λειτουργίας του έργου ή της δραστηριότητας.